Bij het woord bark denk ik niet direct aan chocolade. In Amerika gebruiken ze de term bark vaak voor een zelfgemaakte dunnere variant op een reep, die ze bestrooien met de meest heerlijke items. Voor Sinterklaas leek het me leuk om eens iets extra’s op tafel te kunnen zetten, naast al het traditionele snoepgoed.
Ik vind het trouwens erg verwarrend, kruidnoten of pepernoten. Voor mij is het hetzelfde, maar ik hoor vaak dat mensen hier anders over denken. Goed, voor deze bark nam ik een heel andere variant, namelijk schuddebuikjes. Kleine miniatuur kruidnoten die je het hele jaar door kunt vinden in het broodbeleg schap. Het huismerk van mijn supermarkt noemt ze wiebelkontjes en eigenlijk smaken ze precies het zelfde. Ook nam ik kruidnoten met een chocolade laagje, om wat meer kleur aan de witte bark te geven.
Wat heb je nodig:
– 200 gram witte chocolade
– Schuddebuikjes/wiebelkontjes/mini kruidnoten
– Kruidnoten met een chocoladelaagje
Bereidingswijze
Om je bark straks mooi te kunnen breken en het niet smelt als je het vast pakt, is het belangrijk om goed de chocolade te temperen. Dit kan op twee manieren, door te tableren en door te enten. Wanneer je gaat tableren smelt je alle chocolade tot zo’n 40 graden. Daarna giet je 2/3e op een marmeren tegel en strijk je dit steeds uit tot het dikker begint te worden. Het koelt dan af tot zo’n 26 graden Celsius en begint weer te glanzen Je voegt dan alle afgekoelde chocolade bij het nog warme, waardoor je chocolade op een perfecte temperatuur komt. Het hard dan goed uit, knakt als je het breekt en smelt niet zo snel wanneer je het vast pakt.
Zelf kies ik het liefst voor het enten van chocolade. Voor mijn gevoel is dit iets makkelijker en smeert iets minder. Wanneer je ent, smelt je twee derde van de chocolade au bain-marie. Eenmaal gesmolten mag de chocolade van het waterbad af en voeg je de ongesmolten chocolade toe. Door dit goed te roeren tot alle chocolade gesmolten is, bereik je eigenlijk het zelfde. De chocolade komt tot een perfecte temperatuur (zo’n 26 graden) en is wat dikker dan de gesmolten chocolade was en begint te glanzen. Eenmaal zonder stukjes chocolade kun je hem verwerken.
Je kunt zelf goed testen of je chocolade goed getempereerd is. Haal een mesje of lepeltje door de chocolade en leg dit even weg. Na zo’n 4 minuten moet dit uitgehard zijn. Blijft het nat, dan was je chocolade nog te warm. Wanneer je het temperen voor het eerst doet, is het handig om er een candy thermometer bij te gebruiken.
Wanneer je chocolade goed is om te verwerken, verspreid je dit over een vel bakpapier. De vorm maakt niet zo heel veel uit, maar zorg dat de plak op alle kanten even dik is. Strooi hier je schuddebuikjes over en knijp er ook een paar fijn tot kruimels, zodat overal die speculaas smaak zit. Hak ook wat chocolade kruidnoten en verspreid deze op je chocolade. Eenmaal uitgehard snij of breek je de bark in stukjes en kun je er heerlijk van snoepen!
Dit roept een aantal vragen bij mij op: als de chocolade eenmaal goed getempereerd is, blijft hij dan goed van consistentie? Als je bijvoorbeeld 4 minuten wacht om de test met het lepeltje te doen, is de overige chocola dan niet te koud geworden om nog te kunnen verwerken? En wat kan je het beste doen als blijkt dat de chocolade nog te warm was? Moet je dan helemaal opnieuw beginnen of kan je nog wat aanpassen? En ten slotte; als je een thermometer gebruikt i.c.m. enten, welke temperatuur moet de gesmolten chocolade dan hebben voordat je de ongesmolten chocola toevoegt?
Ik vind het een leuk idee, zo’n bark maken. Je kan er alle kanten mee op! Bijvoorbeeld door speculaaskruiden door de chocola te mengen, of door er sliertjes karamel over te verdelen. Mmm…
Hoi!
Helemaal geen gekke vragen. De chocolade moet bij enten ook niet hoger dan 40 graden zijn. Anders krijg je een witte gloed over je chocolade (al zie je dit bij witte chocolade niet). Getemperde chocolade is overigens weer stabiel tussen de 30 en 32 graden. (Dit verschilt per kleur).
Door temperen of enten heb je een goede periode om je chocolade te verwerken. Door het bij elkaar in de kom te houden blijft dit zeker na die 4 minuten nog werkbaar. Het hoeft ook geen dikke klodder zijn om te testen en meestal zie je het in de eerste minuut al veranderen. Het wordt natuurlijk met de tijd wel langzaam dikker. Bij een bark is dit geen ramp, omdat je geen speciale vormpjes hoeft te vullen.
Mocht je chocolade nog te warm zijn, roer er dan wat extra chocolade door zoals de ent manier.